Propozycje ugód dla Frankowiczów oferowanych przez banki Ugoda frankowa z bankiem, to temat który w ostatnim okresie jest mocno nagłaśniany przez samych zainteresowanych tym rozwiązaniem, czyli przez banki. Ta sytuacja nie powinna dziwić biorąc pod uwagę obecne statystki rozstrzygnięć sądowych, gdzie ponad 90% spraw wygranych w tzw. ”sporze frankowym” wygrywają frankowicze. Dopiero w 2021 r. banki przedstawiły swoje propozycje, w sytuacji kiedy zaczęły masowo przegrywać w Sądach większość spraw, a ilość spływających pozwów frankowych przytłoczyła je bardzo mocno. Należy zwrócić uwagę, że obecnie frankowicze, przystający na ofertę banku dotyczącą ugody frankowej, mogą liczyć na oszczędności od 12 do 25 procent. To oczywiście rażąco mało zważywszy na obecne orzecznictwo sądów. Na dzień dzisiejszy banki umożliwiające polubowne rozwiązanie problemu toksycznych kredytów frankowych możemy podzielić na dwie grupy: Ugoda z bankiem – zgodnie z rekomendacją prezesa Komisji Nadzoru Finansowego z grudnia 2020 roku, należą do nich ugoda frankowa PKO BP ugoda frankowa ING Bank Śląski Ugoda z bankiem – składającym własne propozycje ugodowe, należą do nich ugoda frankowa mBank ugoda frankowa Millennium Bank Niezależnie od rodzaju ugody frankowe, trzeba wyraźnie zaznaczyć, iż propozycje jakie oferują banki frankowiczom, mają na celu jedynie zabezpieczenie interesu banku i należy o tym pamiętać. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom części kredytobiorców, chcielibyśmy zaproponować pomoc w mediacjach z bankiem, biorąc na siebie pełną reprezentację Państwa w takim postępowaniu, a zwłaszcza: inicjujemy proces zawarcia ugody, a następnie analizujemy pod względem ryzyka przedstawiony przez bank projekt ugody, przygotowujemy dla klienta wyliczenia hipotetycznej korzyści finansowej z zawarcia ugody i następnie porównujemy je z możliwymi korzyściami wynikającymi z sądowego stwierdzenia nieważności umowy, przeprowadzamy wszystkie formalności związane z zawarciem ugody. Warto pamiętać, zanim sami podejmiemy decyzję o porozumieniu z bankiem w temacie ugody, że akceptacja i podpisanie ugody odnośnie kredytu frankowego, najczęściej zamyka możliwości skutecznego wszczęcia sporu sądowego. W związku z powyższym zdecydowanie zachęcamy w pierwszej kolejności do niezobowiązującego kontaktu z nami. Na poniższy adres email prosimy przesłać propozycję ugody frankowej jaką otrzymaliście od banku, wówczas w przeciągu 24h skontaktujemy się z Państwem i przedstawimy rzetelne propozycje pomocy z naszej strony. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości możliwy jest kontakt telefoniczny pod numerem +48 512 024 108. Prosimy o przesłanie propozycji ugodowej lub umowy kredytowej na adres email: kontakt@ Od lat pomagamy Frankowiczom – skontaktuj się z nami +48 512 024 108kontakt@
PKO BP zapewnia, że proces jest bezkosztowy i przyjazny dla klienta. Koszty sądowe mediacji ponosi bank. Wszystko, w tym spotkania mediacyjne, odbywa się zdalnie, a kredytobiorcy w oddziale pojawiają się tylko w momencie podpisania ugody. Prawie 82% kredytobiorców złożyło swoje wnioski o mediację poprzez serwis transakcyjny iPKO.
Niektóre banki, np. PKO BP czy Millennium, zaczęły oferować klientom, którzy zaciągnęli u nich kredyty we frankach, podpisanie ugody. Na czym polegają te propozycje? Z taką inicjatywą wyszły trzy banki: PKO BP, ING oraz Millennium. PKO BP i ING przygotowują warunki ugód zgodnie z propozycjami przedstawionymi przez Prezesa KNF w grudniu 2020 r. Pierwszy z nich deklaruje, że prowadzi mediacje i do każdego klienta podchodzi indywidualnie. Jednak przykład osób, które zgłaszają się do naszej kancelarii, pokazuje, że proponowane ugody są raczej standardowe. Ten bank przyjął zasadę, że przelicza kredyt od początku, czyli bierze pod uwagę całą kwotę zaciągniętego kredytu. Inną strategię ma Millennium, który działa według własnego programu i przelicza jedynie aktualne zadłużenie, czyli kapitał pozostający jeszcze do spłaty. Niedawno pojawiła się informacja, że ofertę ugody dla frankowiczów przygotowuje także mBank SA, który rozważa jeszcze, czy będzie ona zgodna z warunkami KNF, czy zaproponuje własną. Mateusz Płudowski, właściciel kancelarii zajmującej się kredytami frankowymi. | Materiał partnera Czy te warunki są korzystne dla kredytobiorców frankowych? Ugody, jakie banki proponują klientom frankowym, od początku miały na celu przede wszystkim zabezpieczenie interesów banków i ich zysków. Z perspektywy czasu można powiedzieć, że ugody okazały się jedynie kolejnym sposobem mającym na celu opóźnienie lawinowego napływu pozwów do sądów. Oczywiście banki zachęcają do podpisywania ugód, bo wiedzą, że w sądzie mają niewielkie szanse na wygraną. Warto wspomnieć, że podpisanie ugody wyłącza drogę sądową i nie jest pozbawione ryzyka. Po pierwsze, to ryzyko wzrostu stawki WIBOR, które już się realizuje i wiemy, że oprocentowanie będzie nadal rosło. Po drugie, brak rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym na rok 2022. Co zyskuje frankowicz, wygrywając w sądzie? Mając sądowe orzeczenie nieważności umowy kredytowej, klient zwraca do banku jedynie kwotę otrzymanego kredytu. Nie musi spłacać oprocentowania od zaciągniętej sumy. To konsekwencja dla banku za stosowanie klauzul abuzywnych (niedozwolonych) w umowie. | Materiał partnera Ile można stracić na ugodzie z bankiem? Podam przykład jednego z naszych klientów, który w 2008 r. zaciągnął kredyt w wysokości nieco ponad 170 tys. zł. Nie wnikając w szczegóły, korzyść z zawarcia ugody z bankiem miała wynieść niewiele ponad 16 tys. zł. Nasz klient pozwał bank i w tym roku w sądzie wygrał. Korzyść z wyroku to prawie 150 tys. zł. Te liczby mówią wszystko. Dużo osób boi się jednak przewlekłości procesów sądowych. Sprawa w sądzie może trwać dwa–trzy lata. Oczywiście wydaje się to długo, ale pamiętajmy, że mówimy o przypadkach, gdy kredytobiorca spłaca raty od kilkunastu lat, a często ma jeszcze w perspektywie kilkuletnie zobowiązania finansowe. W dodatku jest to oczekiwanie, które nie wymaga większego zaangażowania od osoby składającej pozew. Udział kredytobiorcy w procesie jest minimalny. Zazwyczaj musi pojawić się na jednym posiedzeniu, na którym sąd w toku przesłuchania pyta, jak wyglądała procedura udzielania kredytu, i poucza, czym jest nieważność umowy kredytu. Z reguły na tej jednej rozprawie udział powoda się kończy. Reszta, np. wymiana pism procesowych, to już zadanie dla prawnika. Zresztą nie zawsze procesy frankowe mają tak długi przebieg. W Sądzie Okręgowym w Warszawie niekiedy kończą się one po pierwszej rozprawie. Są sędziowie, którzy już po wysłuchaniu stron wydają wyrok. To pokazuje, że sprawy frankowe mogą być – i myślę, że będą – rozstrzygane szybciej. Warto też zaznaczyć, że sądy często uwzględniają wnioski o zawieszenie spłaty rat kredytu na czas trwania procesu. Chodzi o przypadki, gdy wpłacona już do banku suma – odsetki i kapitał – przekracza wartość kredytu. Wówczas kredytobiorca frankowy przez okres trwania procesu nie musi spłacać kredytu. To szybko odczuwalna korzyść z rozpoczęcia batalii sądowej. Dysproporcja między warunkami ugody z bankiem a korzyściami wynikającymi z sądowego orzeczenia nieważności umowy kredytowej sprawia, że naprawdę warto poczekać, nawet jeśli sprawa będzie trwała kilka lat. Zazwyczaj korzyść z ugody nie przekracza 25–30 proc. korzyści z sądowego stwierdzenia nieważności umowy. | Materiał partnera Warto poczekać, tym bardziej że 90 proc. spraw sądowych kończy się wyrokiem korzystnym dla frankowicza. Nawet więcej. Statystyki z ostatniego kwartału pokazują, że 98 proc. spraw kończy się pozytywnie dla frankowicza. A w Sądzie Apelacyjnym Warszawie to nawet 100 proc., bo wszystkie wyroki prawomocne są korzystne dla kredytobiorców. Ta statystyka może sprawiać wrażenie, że wystarczy złożyć wniosek do sądu i sprawy same się potoczą. Czy warto więc walczyć w sądzie z pomocą prawnika? To, że sądy wydają wyroki korzystne dla osób, które zaciągnęły kredyt we frankach, nie oznacza, że są to sprawy łatwe. Warto skorzystać z pomocy kancelarii prawnej, bo inaczej proces może się wydawać przytłaczający i łatwo o kosztowną pomyłkę, np. przy formułowaniu pozwu. Trzeba też wiedzieć, jak czytać pisma konstruowane przez pełnomocników banków. Proszę sobie wyobrazić, że w odpowiedzi na pozew bank przysyła dokument liczący nawet 100 stron. Samo pismo procesowe najczęściej ma ponad 50 stron, a drugie tyle stanowią załączniki, opinie, kalkulacje itp. Prawnikom zajmującym się sprawami frankowymi te pisma są już znane, wiedzą, jak się do nich ustosunkować, które kwestie są istotne i jakich wymagają działań. Ktoś, kto nie ma wiedzy prawniczej i doświadczenia w tego rodzaju potyczkach, łatwo może się pogubić. Zdarzają się także sprawy skomplikowane, bo często kredyt brało małżeństwo, które się rozpadło, dochodzą więc kwestie podziału majątku. Czasem sprawa dotyczy mieszkania, które zostało już sprzedane albo jeden z kredytobiorców zmarł. Są sprawy, z którymi bez pomocy prawnika trudno sobie poradzić. Czy w ostatnim czasie więcej osób posiadających kredyt we frankach zdecydowało się na walkę z bankiem? To zainteresowanie pozostaje na podobnym poziomie. Ale ten rok był specyficzny, bo przez wiele miesięcy wszyscy czekaliśmy na uchwałę Sądu Najwyższego w sprawie umów frankowych. Wielu kredytobiorców wstrzymywało się z decyzją o pozwaniu banku. Dziś już niewiele osób wierzy w to, że ta uchwała szybko się pojawi. Ale co najważniejsze, jej brak nie przeszkadza sądom w podejmowaniu decyzji. Myślę więc, że coraz więcej osób pokrzywdzonych będzie chciało sądownie dochodzić swoich roszczeń. Na pewno zachęca do tego statystyka, tak korzystna dla kredytobiorców frankowych. Pokazuje ona, że nie jest to jedynie marketing prawniczy, ale rzeczywiście sprawy kredytów frankowych są do wygrania. | Materiał partnera Spłacony kredyt frankowy. W sytuacji, w której kredytobiorca spłacił kredyt i w związku z tym jego umowa kredytu wygasła, zupełnie inaczej wygląda położenie kredytobiorcy. Wówczas kredytobiorca może skierować przeciwko bankowi następujące roszczenia: ewentualne roszczenie o zapłatę w związku z tzw. „odfrankowieniem kredytu.”. Kredyty we frankach mogłyby zostać przekształcone tak, jakby były zawarte w zawarte w złotych. Takie rozwiązanie sugerują bankom w stosunku do frankowiczów KNF i NBP. Jednak według ekspertów propozycja ma swoje wady i zalety. Jakie? Stosownych wyliczeń dokonał Expander. Wynika z nich, że przy przykładowym kredycie, który został udzielony w sierpniu 2008 roku, wspomniana ugoda zmniejszyłaby kwotę zadłużenia z 407 238 zł do 156 759 zł. Kurs franka szwajcarskiego wynosił wówczas 1,96 zł. Przy takiej ugodzie rata spadłaby z 2 023 zł do 822 zł. Według analityków ugoda ma taką wadę, że w przypadku jej unieważnienia przez sąd, kwota do spłaty spadnie znacznie bardziej, bo do 27 267 zł. Żeby uzyskać taki efekt, trzebaby jednak czekać wiele lat. Coraz więcej sądowych spraw frankowiczów Rośnie liczba frankowiczów, którzy decydują się na pójście do sądu, celem unieważnienia zawartej umowy. Z tego powodu KNF i NBP sugerują bankom, żeby w celu uniknięcia kolejnych pozwów i związanych z nimi kosztów, proponowały frankowiczom ugody. Mają ona polegać na tym, że raty i zadłużenie zostałyby przeliczone w taki sposób jakby kredyt od początku był udzielony w złotych, a nie we frankach. Ugoda banku z kredytobiorcą ma swoje zalety Pierwszą i główną zaletą ugody jest brak wieloletniej sądowej batalii. Tymczasem ugoda pozwala w ciągu kilku dni na drastyczne obniżenie raty kredytu i zadłużenia. Analitycy podają przykład kredytu na kwotę 300 tys. zł na 30 lat, zaciągniętego w sierpniu 2008 r. W jego przypadku przekształcenie zmniejszyłoby zadłużenie z 407 238 zł do 156 759 zł. Rata spadłaby z 2023 zł do 822 zł. Analitycy zaznaczają, że skala zmniejszenia zadłużenia i raty w dużej mierze zależy od kursu po jakim został w przeliczony kredyt. Wyliczenia wykonano dla kredytu udzielonego w najgorszym możliwym momencie, czyli wówczas, gdy kurs franka wynosił jedynie 1,96 zł. W przypadku kredytu wypłaconego, gdy kurs był wyższy, korzyści byłyby już niższe. Dajmy na to, że kredyt na 300 tys. zł, udzielony na okres 30 lat, został wypłacony w marcu 2007 r. Wtedy kurs wynosił 2,42 zł. Ugoda obniżyłaby zadłużenie z 313 022 zł do 193 163 zł, a rata spadłaby z 1 698 zł do 1 140 zł. Spadek raty to 558 zł, podczas gdy w przy poprzednio analizowanym kredycie aż o 1 201 zł. Ugoda frankowicza z bankiem ma też wady Spadek zadłużenia przy ugodzie jest niższy niż uznanie przez sąd umowy kredytu za nieważną od początku. W tym drugim przypadku bank musi oddać zapłacone już raty, a klient bankowi kwotę jaką pożyczył (bez żadnych odsetek). Może się zdarzyć, że ta suma przekroczy kwotę kredytu, ale w wielu przypadkach to klient będzie jednak musiał dopłacić bankowi różnicę. W przypadku analizowanych przez analityków kredytów z 2007 i 2008 r. taka dopłata wyniesie odpowiednio 48 012 zł i 27 267 zł. To pozostałe zadłużenie jest więc znacznie niższe niż 193 163 zł czy 156 759 zł pozostałe po zastosowaniu ugody. Jednak na taki efekt trzeba czekać wiele lat i nie ma 100 proc. pewności, że sprawa zakończy się w taki właśnie sposób. „Ponadto kredytobiorca zwykle musi oddać część uzyskanych korzyści (spadek zadłużenia) kancelarii prawnej, która go reprezentowała w sądzie” – pisze Jarosław Sadowski, główny analityk Expander Advisors. Czytaj też:Poradnik Krzysztofa Oppenheima: Pomoc dla frankowiczów. Trzy sprawdzone metody, jak wygrać z bankiem Zawarcie ugody z bankiem powinno być dobrze przemyślane i skonsultowane z prawnikiem. Często powództwo przeciwko bankowi może bowiem przynieść dużo większe korzyści dla kredytobiorcy niż ugoda z bankiem i częściowe umorzenie kredytu. Ponadto, decydując się na ugodę, eliminuje się z umowy ryzyko kursowe, ale zastępowane jest Liczni kredytobiorcy, którzy mają tzw. kredyt frankowy, kredyt odnoszony do euro czy dolara amerykańskiego - obawiają się postępowania sądowego przeciwko bankowi. W związku z tym liczą na propozycje ugodowe ze strony banków. Czy słuszne są te obawy i czy warto zawierać ugodę z bankiem w sprawie kredytu frankowego? Komisja Nadzoru Finansowego sugeruje ugodę Chcąc pomóc bankom, w związku z dotkliwymi konsekwencjami finansowymi i skalą ich przegranych w sądzie w zakresie oferowania przez banki kredytów frankowych, Komisja Nadzoru Finansowego (a w ślad za nią także niektóre banki) zaproponowała frankowiczom zawieranie ugód z bankami. Czy faktycznie jest to korzystne rozwiązanie? Jakie są tego konsekwencje? Wskutek zawarcia ugody kredytobiorca ma zrezygnować z części roszczeń i nie iść do sądu (tym samym rozwiązać sprawę kredytu szybciej i rzekomo bezpieczniej). Z kolei bank zmniejszy frankowiczowi wysokość zobowiązania i zaoszczędzi na procesie sądowym. Biorąc pod uwagę, że do 95% frankowiczów wygrywa z bankami w sądzie – banki zaoszczędzą więc tylko na tych, którzy nie pójdą do sądu. - Warto wiedzieć, że warunki ugód zaproponowane przez KNF i banki opierają się zwykle na przekształceniu kredytu na czysto złotówkowy (przeliczeniu kredytu frankowego na kredyt w PLN po kursie zaproponowanym przez bank, a tylko w rzadkich przypadkach na kursie średnim NBP z dnia podpisania umowy kredytu) z oprocentowaniem będącym zwykle sumą stawki WIBOR i marży banku. Widać tutaj pierwszy deficyt ugodowego załatwienia sprawy przez komisję, gdyż WIBOR aktualnie jest dość wysoki. Jego wskaźnik zdecydowanie wzrasta skokowo wraz z podwyższeniem stóp procentowych. – podkreśla Iwona Rzucidło, radca prawny, dr nauk prawnych. Czy ugoda z bankiem się opłaca? W praktyce, frankowicze, którzy zawierają ugodę z bankiem, wpadają z deszczu pod rynnę. Znów zanoszą do banku o wiele wyższą ratę kredytu, mimo ugody, która miała złagodzić skutki kredytu frankowego – powtarzają tym samym „kryzys frankowy”. Ci, którzy zaufali bankowi, teraz ponownie za to płacą. Ugody nawet przed wzrostem stawki WIBOR były wyjątkowo nieopłacalne. Przy typowym kredycie frankowym na 500 000 PLN, na okres 35 lat, przy spłacie na poziomie 300 000 PLN kredytobiorca, aby zamknąć kredyt na dotychczasowych warunkach, musi zapłacić bankowi łącznie 1 000 000 PLN (a więc dopłaca do tych 300 000 PLN jeszcze 700 000 PLN). Koszty sądowe kredytobiorcy Przy pójściu do sądu i korzystnym wyroku kredytobiorca płaci tylko: a) 200 000 PLN (gdy sąd zasądzi nieważność umowy kredytu) i dostaje od banku jeszcze średnio 100-120 000 PLN jako „gratis” w związku z odsetkami ustawowymi za opóźnienie – kredyt wyniesie go mniej niż wzięte 500 000 PLN od banku. b) 280 000 PLN (gdy sąd zasądzi tzw. odfrankowienie) – kredyt wyniesie go finalnie 580 000 PLN. Z kolei gdyby kredytobiorca zawarł ugodę, zapłaci bankowi jeszcze 500 000 PLN, a więc kredyt wyniesie go łącznie 800 000 PLN. Ugoda z bankiem jest więcej wyjątkowo nieopłacalna. - Moim zdaniem minimalną propozycję ugodową, jaka powinna zostać sformułowana przez banki względem frankowiczów to odfrankowienie umowy kredytu na zasadach zasądzanych przez sądy, jako naturalna konsekwencja istnienia w umowie niedozwolonych klauzul umownych. Dopiero taka propozycja jest pewnego rodzaju wyjściem naprzeciw frankowiczom i odzwierciedla też charakter ugody, w której strony czynią względem siebie ukłon. Zwłaszcza, że orzecznictwo sądowe pokazuje, iż kredytobiorcom należą się ich pieniądze od banków i aż do 95% kredytobiorców przy dobrym poprowadzeniu sprawy wygrywa w sądach – podkreśla mecenas Iwona Rzucidło. Ugoda z bankiem – czy się opłaca frankowiczom. Alternatywą dla sporu sądowego może być zawarcie ugody z bankiem. Pojawia się pytanie, czy polubowne rozwiązanie sporu z bankiem może byćSkip to content Grzegorz Puciato | 14 lutego 2022 Zgodnie z prognozami na rok 2022, ilość ugód zawieranych z frankowiczami ma ulec znacznemu zwiększeniu. Między innymi dzięki wyrażeniu chęci przez banki przystąpienia do rozwiązań proponowanych przez KNF (w tym mBank i BNP Paribas). Czy jednak pójście na ugodę z bankiem na pewno jest dobrym rozwiązaniem? Jakie strategie stosują banki przy okazji zawierania takich ugód i czy przypadkiem pójście z bankiem do sądu nie okaże się dla frankowicza korzystniejsze? Na czym polega ugoda Ze względu na opóźniające się wyrokowanie w sprawie kredytów frankowych przez Sąd Najwyższy, a także ze względu na rozbieżności, jeśli chodzi o linię orzeczniczą w sprawachfrankowych, wiele banków decyduje się na ominięcie problemu w całości poprzez oferowanie swoim klientom zawierania ugód. Z jednej strony spowodowane jest to chęcią zakończenia ciągnących się często miesiącami spraw. Z drugiej jednak strony sądy coraz częściej przychylają się do tego, by unieważniać umowyfrankowe ze względu na zawarte w nich klauzule abuzywne. Zamiast zwracać klientowi nadpłacone środki, w wyniku przegranej sprawy sądowej, korzystniej jest zawrzeć z nim ugodę, często na warunkach wciąż bardziej premiujących bank, a do tego utrzymać klienta w kredycie, który będzie musiał dalej spłacać. Już w końcu 2020 roku Komisja Nadzoru Finansowego przyjęła pakiet wytycznych i zaleceń dla banków określających, w jaki sposób i co powinny zawierać takie ugody. Jak dotąd wytyczne KNF przyjęły i wdrożyły PKO BP oraz ING, a mBank i BNP Paribas testują takie rozwiązanie (na próbnych grupach kredytobiorców). Ogólnie przewiduje się, że w 2022 roku już większość zawieranych ugód powinna być zgodna z zaleceniami KNF i oferować podobne warunki do PKO BP czy ING. Ugody w powyższych bankach co do zasady polegają na przeliczeniu kredytówCHF, tak jakby od początku były zobowiązaniami w złotówkach. W zestawieniu przygotowywanym dla klienta prezentowane są dokonane przez niego spłaty przeliczone według kursu średniego NBP odniesione do „hipotetycznego” kredytu udzielonego w złotych w tym samym czasie. Tak ustalany jest pozostały do spłaty kapitał i od tego naliczane są dalej odsetki. Wszystko wskazuje na to, że takie rozwiązanie stanie się domyślnym rozwiązaniem proponowanym przez banki frankowiczom ze względu na fakt, że po przystąpieniu mBanku i BNP Paribas, już ponad połowa instytucji posiadających sumaryczny pakiet portfeli frankowych będzie oferować ugody zgodne z wytycznymi KNF. Ugody nie zawsze takie korzystne Na chwilę obecną ugody oparte o wytyczne KNF proponują jedynie PKO BP oraz ING. Ma to ten skutek, że klienci innych banków mogą otrzymać propozycję ugody skonstruowane zupełnie inaczej. Przykładowo bank Millennium proponuje swoim klientom ugody na własnych, nieuzgodnionych z KNF warunkach. W ramach swojego systemu bank Millennium nie dokonuje przewalutowania według kursu z dnia uruchomienia kredytu i nie traktuje go, jakby od początku był zawarty w złotych, a jedynie dokonuje indywidualnego przeliczenia kredytu na złotówki po umówionym z klientem kursie. Proponuje także marże, które służą stworzeniu pozorów możliwości negocjowania warunków. Dodatkowo po podpisaniu takiej ugody przechodzimy na wyższe oprocentowanie, bo jest ono oparte już nie o LIBOR, ale o WIBOR. Dla kredytobiorcy jest istotne to, że bank w ogóle nie weźmie pod uwagę rat, które dotychczas klient spłacił. O ile PKO BP przygotował dla kredytobiorców lepsze propozycje niż Millennium, to i te ugody należy starannie rozważyć. Propozycja przewalutowania dotyczy wprawdzie całego kredytu, a nie tylko części pozostałej do spłaty na dzień zawarcia ugody, jednak przy zamianie niższego LIBOR-u na wyższy WIBOR — z uwagi na sytuację ekonomiczną w Polsce i rozpoczęcie serii podwyżek stóp — może to mieć skutek w postaci zauważalnego wzrostu raty w ciągu kilku lat. Co więcej, zdarzają takie przypadki, kiedy podpisanie ugody nie wiąże się z żadną korzyścią. Dzieje się tak w przypadku, kiedy kurs CHF uruchomienia kredytu był wysoki. Wynika to z tego, że LIBOR od czasu wejścia do Unii średnio był o 3,5 niższy od WIBOR-u. W takim wypadku jedynym sensownym rozwiązaniem jest wówczas wyłącznie sądowe unieważnienie umowy kredytowej. Wreszcie należy wskazać, że idąc na ugodę zaproponowaną przez bank, należy zdać sobie sprawę, że wielkość korzyści, jaką możemy osiągnąć, będzie zawsze niższa, od tej którą osiągnęlibyśmy, idąc do sądu. Czasami jednak — przy niepewnej atmosferze wyroków dla frankowiczów i bardzo długich postępowaniach sądowych — okazuje się, że „lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu”. Nie wolno też zapominać, że są na rynku podmioty, które nie planują oferowania swoim klientom rozwiązania w postaci ugody. Klienci banków takich jak Raiffeisen International, Bank BPH, Deutsche Bank oraz Getin Bank raczej nie otrzymają takiej możliwości. Trzeba też jednoznacznie podkreślić, że ugoda, choć wydaje się być łatwiejszym rozwiązaniem niż proces sądowy zawsze konstruowana jest tak by potencjalna korzyść kredytobiorcy była możliwie jak najmniejsza, stąd bardzo często zdarzają się szeregi wyłączeń, w tymczasem całych grup kredytobiorców. To znaczy, że nawet jeśli klient będzie chciał skorzystać z takiej możliwości, a będzie należał do grupy wykluczonej, to ostatecznie i tak z porozumienia nie będzie mógł skorzystać (będzie to decyzja banku). Z naszej praktyki wiemy, że najczęściej wykluczane grupy kredytobiorców to: kredytobiorcy, którzy już spłacili w całości kredyt (nawet jeśli był nadpłacony), kredytobiorcy, których kredyt był wzięty na cel inny niż mieszkaniowy, kredytobiorcy, którzy w sprawie umów kredytowych rozpoczęli już proces sądowy, o ile w jego ramach bank nie przedstawił propozycji ugodowej (pomimo sprawy sądowej nadal można taką ugodę zawrzeć). Dodatkowo do zawarcia ugody nie kwalifikują się także ci, którym wypłacono kredyt bezpośrednio we franku oraz ci, którzy wcześniej dokonali już przewalutowania kredytu. W przypadku tych ostatnich jest to o tyle rażące, że nie mieli oni przecież możliwości skorzystania z warunków i ochrony, którą dają dziś wytyczne KNF, a ich sytuacja w większości nie odbiega od tej, którą mają dziś frankowicze. Jak wystąpić do banku o propozycję ugody? W celu uzyskania propozycji zawarcia ugody należy zwrócić się bezpośrednio do banku. Pod tym kątem proces może różnić się w zależności od banku. W przypadku banku PKO BP i ING banki te wprowadziły możliwość uruchomienia procedury ugodowej przez system elektroniczny banku. W tym celu logujemy się do bankowości elektronicznej i stamtąd, zgodnie z wyświetlanymi komunikatami zgłaszamy bankowi chęć przystąpienia do procedury zawarcia ugody w związku z kredytem frankowym. W jej ramach zostanie nam przedstawiona propozycja ugody o powyżej wskazanych cechach. Identycznie sprawa ma się w przypadku ING. W przypadku pozostałych banków, które oferują możliwość zawarcia ugody, najprawdopodobniej zostanie to rozwiązane w podobny sposób, zważywszy na popularność załatwiania spraw bankowych zdalnie przez Internet. Inną opcją jest wysłanie do banku pisma pocztą tradycyjną. Co prawda zajmie to o wiele dłużej, natomiast pod kątem procedury przebiegać ona będzie tak samo. Można również odwiedzić oddział. Wiele banków ma już przygotowane w podstawowym zakresie wzorce takich umów a jeśli nie to obecny tam pracownik z pewnością pomoże taki wniosek złożyć. Wreszcie metodą ostateczną jest wezwanie banku do przedstawienia propozycji ugody w ramach postępowania przed sądem w związku z kredytem frankowym. Czasem jest też jedyne rozwiązanie, by przymusić bank w ogóle do jej przedstawienia. Z naszej praktyki wiemy jednak, że nie zawsze jest to dobre rozwiązanie. Jakkolwiek wtedy bank raczej na pewno przedstawi taką propozycję, to wciąż może ona być daleka od satysfakcjonującej, więc jeśli już zdecydowaliśmy się wnieść powództwo do sądu, to często warto prowadzić sprawę do końca i walczyć o odfrankowienie lub unieważnienie umowy — oba z powyższych raczej na pewno korzystniejsze niż jakakolwiek propozycja ugodowa przedstawiona przez bank, lecz na które będzie trzeba poczekać zazwyczaj o wiele dłużej. Jak wygląda propozycja ugody prezentowana przez bank? Po wezwaniu do przedstawienia propozycji ugody bank najczęściej prześle cały pakiet różnych dokumentów dotyczących ugody. Na przykładzie PKO BP można wskazać, że w ramach paczki dokumentów znajdują się tam między innymi: informacja o sposobie postępowania — jest to bardzo długi i najeżony przepisami i wyliczeniami dokument mający objaśnić klientowi to, w jaki sposób bank będzie postępował z kredytem jeśli klient zgodzi się na podpisanie ugody — określa między innymi o wzajemnych roszczeniach oraz o tym jak bank będzie się zapatrywał na dotychczas spłacone raty. Informacja o ryzyku — w tym dokumencie bank wyjaśni to jak wpłynie podpisanie ugody na dalszą spłatę kredytu — tutaj najczęściej będzie chodzić o przewalutowanie i możliwość wzrostu miesięcznej raty. Marża i wyliczenie — w tych dwóch dokumentach (lub jednym zbiorczym zależnie od banku) bank przedstawi w formie tabeli to, w jaki sposób i po jakim kursie dokona przeliczenia dokonanych spłat i kwot pozostających jeszcze do spłaty oraz jaką marżę pobierze za wszystkie czynności. Pakiet oświadczeń — oprócz ugody pakiet dokumentów przedstawiony przez bank dopełniony zostanie serią oświadczeń, które będą miały na celu zmianę pozostałych części umowy ja zabezpieczenie kredytu, kwestia opodatkowania przewalutowania itd. Podkreślić należy, że powyższe dokumenty będą raczej bardzo długie i napisane skomplikowanym językiem. Wszystkie z nich wymagają dogłębnej analizy, a czytający je klient musi być pewny i świadomy co do potencjalnego ryzyka. W związku z powyższym z naszej praktyki wiemy, że najlepszym wyjściem jest skontaktowanie się z profesjonalistą, który pomoże w interpretacji dokumentów i wskaże czy przyjęcie ugody w danym przypadku jest dobrym wyjściem, czy też może korzystniej będzie wytoczyć bankowi postępowanie sądowe. Marcin Staniszewski Radca Prawny Zaufali nam: 4,7/5 - (liczba głosów: 7) Pozostałe Artykuły 23 lipca 2022 Sprzedaż udziałów w Spółce z Spółka z to forma prawna przedsiębiorstwa, która umożliwia stosunkowo łatwe zbycie jej udziałów. Zaletą... Więcej 8 lipca 2022 Odwołane loty a odszkodowanie Prawo w przypadku problemów przy transporcie lotniczym stoi zdecydowanie po stronie pasażerów linii lotniczych. Uprawnienia... Więcej 6 lipca 2022 Jak pobrać raport BIK? Biuro Informacji Kredytowej (BIK)to największy rejestr dotyczący kredytów oraz pożyczek – w tym pozabankowych –... Więcej
. 368 430 279 239 144 49 85 445kredyt frankowy ugoda z bankiem
