Czym jest kaszel? Męczący kaszel u dziecka sprawia, że nie może ono spokojnie spać, przez co jest zmęczone i rozdrażnione. W rzeczywistości kaszel to gwałtowne wypchnięcie powietrza z dróg oddechowych poprzez skurcz mięśni. Jego przyczyną może być infekcja lub podrażnienie zakończeń nerwowych w oskrzelach maluszka przez zarazki. Czasami przyczyną męczącego kaszlu może być również alergia czy dym papierosowy. Pixabay Jaki wybrać syrop przeciwkaszlowy dla dzieci? Lek przeciwkaszlowy dla dzieci należy dobierać do rodzaju kaszlu. Liczy się też pora podania i wiek dziecka. Jakie można wyróżnić rodzaje kaszlu? Suchy i nieproduktywny Suchy kaszel występuje zazwyczaj na samym początku infekcji. Dziecko niczego nie odkrztusza, a kasłanie jest bardzo męczące. Może nawet sprawiać ból. Syropy przeciwkaszlowe, hamujące odruch kaszlu stosuje się wyjątkowo i tylko na noc. Należą do nich syrop prawoślazowy, z babki lancetowej oraz robione na receptę leki zawierające kodeinę lub dekstrometorfan. Mokry i produktywny Kaszel mokry pojawia się zazwyczaj po kilku dniach infekcji. Dziecko odkrztusza gromadzącą się w gardle wydzielinę, co najczęściej da się również uchwycić w postaci specyficznego odgłosu wydobywającego się z płuc podczas kasłania. Syropy wykrztuśne pomogą pozbyć się zalegającej wydzieliny, np. sosnowy, malinowy, tymiankowy. Można je kupić w aptece, a część (np. z cebuli) przygotować samodzielnie w domu. Syropy rozrzedzające wydzielinę, a przez to ułatwiające jej odkrztuszanie. Wśród najpopularniejszych można wymienić Flegaminę, Mucosolvan, Ambroksol, Tussicom. Syropów na kaszel mokry nie należy podawać po godzinie 16:00. Mogą utrudniać dziecku spokojny sen prowokując odruch kaszlu, a w skrajnych wypadkach dziecko może się zachłysnąć dużą ilością rzadkiej wydzieliny. Przy tym rodzaju kaszlu nie wolno też dawać maluchowi leków hamujących odruch kaszlu – po ich przyjęciu wydzielina zalegnie w oskrzelach i bardzo ciężko będzie ją odkrztusić. Poza ogromnym dyskomfortem to prosta droga do zapalenia oskrzeli. Pamiętajmy, że kaszel jest odruchem chroniącym drogi oddechowe przed wszystkim, co znajdując się w nich mogłoby zakłócić swobodne oddychanie. Tak naprawdę jest więc sprzymierzeńcem w walce z infekcją. Kaszel alergiczny Najskuteczniejszym lekarstwem są leki antyhistaminowe przepisane przez alergologa prowadzącego dziecko. Co robić, gdy pojawi się męczący kaszel u dziecka? Często wietrz pokój dziecka, a na kaloryferze rozwieś mokry ręcznik, który nawilży powietrze. Odkrztuszanie wydzieliny będzie łatwiejsze dzięki częstemu podawaniu picia. Sięgnij po herbatkę z domowym sokiem malinowym lub cytryną, napar z lipy oraz pozostałe herbatki ziołowe. Mleko z miodem ma właściwości bakteriobójcze, a gdy dodasz do niego dodatkowo łyżkę masła – nawilży zmęczone infekcją gardło. Wskazany jest też rosół z kury. Stopy i klatkę piersiową dziecka nacieraj zakupionymi w aptece maściami rozgrzewającymi, które ułatwią odrywanie się wydzieliny. Nie stosuj ich jednak u alergików, astmatyków i niemowląt, które nie ukończyły jeszcze 6 miesięcy. Przy mokrym kaszlu oklepuj plecy dziecka. Naucz się robić to prawidłowo. Ułóż malca na brzuszku na swoich kolanach tak, by głowa znajdowała się niżej niż nóżki. Następnie okolice dróg oddechowych dość mocno oklepuj dłonią złożoną w łódeczkę. Uwaga! Nie wolno oklepywać dziecka płaską ręką, ponieważ sprawi mu to ból. O dokładne wskazówki można też dopytać podczas wizyty u lekarza. Poproś pielęgniarkę o postawienie dziecku baniek. Stosuj inhalacje. Jeśli kaszel męczy niemowlę, zamknij się z nim w zaparowanej łazience. Starsze dziecko z łatwością zrobi je samo. Do miseczki z bardzo ciepłą wodą dodaj ziół (np. rozmaryny czy podbiału) lub olejków eterycznych (sosnowego lub eukaliptusowego). Te drugie należy bardzo ostrożnie stosować u alergików i astmatyków. Inhalacje możesz także wykonać z roztworu soli emskiej. Podczas inhalacji pilnuj, by malec się nie poparzył. Sięgnij po syrop przeciwkaszlowy dla dzieci lub posiłkuj się domowymi sposobami na kaszel. Skuteczną i pyszną miksturę można przygotować na bazie cebuli i miodu. Kaszlące dziecko powinno zostać przez kilka dni w domu. Nawet wówczas, gdy nie pojawiły się inne objawy chociażby w postaci gorączki. Już na tym etapie zaraża kolegów z przedszkola czy szkoły, a samo jest osłabione i łatwiej złapie dodatkowe infekcje. Zobacz także: Jak poradzić sobie z rotawirusem?>>>> Sprawdź: Co podczas infekcji może wykazać morfologia krwi u dziecka?>>>>Domowe sposoby na nocny kaszel u dziecka. Kaszel możesz zwalczyć sama domowymi sposobami, jeśli u Twojego maluszka oprócz łagodnego przeziębienia nie ma innych dolegliwości. Zanim sięgniesz po środki farmakologiczne, możesz zastosować szereg innych metod. Inhalacje z soli fizjologicznej To bardzo popularna i skuteczna forma walki z Kaszel jest najczęstszą przyczyną konsultacji pediatrycznych. Choć występuje także u osób zdrowych, jego zwiększone nasilenie wpływa na codzienne funkcjonowanie dziecka oraz jego otoczenia. Do najczęstszych przyczyn kaszlu należą infekcje wirusowe, choć lista przyczyn jest bardzo długa i szczególną uwagę trzeba zwrócić na obecność tzw. objawów alarmowych, które mogą nasuwać podejrzenie poważnych chorób układu oddechowego. Punktem wyjścia do podjęcia decyzji diagnostycznych może być określenie charakteru kaszlu oraz czasu jego trwania, należy jednak pamiętać o ograniczonej wiarygodności relacji rodziców w określaniu rodzaju kaszlu u dziecka. W leczeniu dostępnych jest wiele metod, a ich wybór w dużej mierze zależy od charakteru kaszlu i podejrzewanej przyczyny. Kaszel jest złożonym odruchem fizjologicznym, który u osób zdrowych pełni dwie główne funkcje: POLECAMY zapobieganie przedostaniu się ciał obcych do dolnych dróg oddechowych, usuwanie nadmiaru wydzieliny i śluzu z dużych dróg oddechowych (w przypadku zwiększonego wydzielania i/lub nieskuteczności klirensu śluzowo-rzęskowego) [1]. R e k l a m a Pojedyncze kaszlnięcia występują także u zdrowych dzieci, a w jednym z badań w grupie 41 dzieci zdrowych i bez cech infekcji (wiek 8–12 lat) w ciągu 24 godzin zarejestrowano występowanie średnio 11,3 epizodów kaszlu (od 1 do 34) [2]. Niemniej, zwiększona częstotliwość lub intensywność kaszlu może być przyczyną niepokoju samego dziecka lub członków rodziny, przeszkadzać w codziennych czynnościach lub zaburzać sen [3]. Niepokoić może także długie utrzymywanie się kaszlu lub współistniejące inne objawy nasuwające podejrzenie poważnej choroby. W efekcie kaszel jest jednym z najczęstszych powodów konsultacji pediatrycznych [4]. Badanie kaszlącego dziecka Postępowanie z dzieckiem zgłaszającym się z powodu kaszlu rozpoczyna się od standardowych elementów – wywiadu i badania dziecka. Kluczową rolę odgrywa badanie podmiotowe, dzięki któremu możemy ukierunkować postępowanie. Gilchrist i Carroll sugerują zadanie poniższych 10 pytań, ułatwiających poszukiwanie przyczyny kaszlu u dziecka: Jak i kiedy pojawił się kaszel? Czy kaszel jest mokry czy suchy? Czy rodzice zaobserwowali powtarzający się schemat przebiegu kaszlu? Jakie leczenie było stosowane oraz jakie przyniosło efekty? Czy ktoś w rodzinie ma podobny typ kaszlu? Czy kaszel nasila się lub zmniejsza w nocy albo w dzień? Czy towarzyszą mu świsty (oraz wyjaśnienie, co znaczą)? Czy zaobserwowano zmianę sposobu oddychania? Czy kaszlowi towarzyszą spadek masy ciała lub gorączka? Czy kaszel jest wywoływany przez karmienie? [5] Warto również dopytać o wywiad rodzinny, warunki mieszkaniowe, narażenie na dym tytoniowy, zwierzęta w otoczeniu dziecka oraz kontakt z chorobami zakaźnymi, jak gruźlica, zakażenie RSV, Mycoplasma itp. [6]. Podczas zbierania wywiadu należy zwrócić szczególną uwagę na ewentualną obecność dolegliwości określanych jako alarmowe (tzw. czerwone flagi), sugerujących nietypową etiologię i wskazujących na potrzebę pilnej diagnostyki lub określonego leczenia – często w warunkach szpitalnych. Zaliczane do nich są: początek kaszlu w okresie noworodkowym, kaszel w trakcie karmienia (również krztuszenie się lub wymioty), nagły początek kaszlu (z uwzględnieniem możliwości zachłyśnięcia lub aspiracji ciała obcego), przewlekły mokry kaszel z odkrztuszaniem plwociny, współistnienie kaszlu z potami nocnymi oraz spadkiem masy ciała, nieustępowanie lub nasilanie się kaszlu [7], krwioplucie, duszność (przewlekła, napadowa), nawracające zapalenia płuc, problemy z połykaniem mające związek z deformacją części twarzowej czaszki lub chorobami nerwowo-mięśniowymi [8]. Również w badaniu przedmiotowym poza stanem ogólnym dziecka oraz obecnością ewentualnych zmian osłuchowych ważne jest zwrócenie uwagi na objawy alarmowe: kształt klatki piersiowej i ewentualne deformacje, niewydolność oddechowa lub nadmierna męczliwość, palce pałeczkowate, asymetria zmian osłuchowych, współwystępowanie innych objawów przewlekłej choroby płuc, ewentualne problemy laryngologiczne [1]. Odpowiedzi na pierwsze dwa pytania wywiadu (o czas trwania kaszlu i jego charakter) pozwalają na podstawową kategoryzację kaszlu (ostry/przewlekły; suchy/produktywny). Podział kaszlu ze względu na jego charakter Odgłos kaszlu wynika z wibracji dużych dróg oddechowych i krtani podczas turbulentnego przepływu powietrza w czasie wydechu [9] oraz własności reologicznych wydzieliny i jej ilości. W związku z występującymi dźwiękami kaszel możemy podzielić na mokry i suchy [10]. Rzadziej wyróżniane są inne kategorie akustyczne kaszlu, np. szczekający w ostrym zapaleniu krtani lub metaliczny w tracheo- i bronchomalacji. Kaszel suchy sugeruje podrażnienie receptorów w drogach oddechowych lub infekcję [1] – bez istotnego zwiększenia ilości płynu powierzchniowego dróg oddechowych. Obecność zwiększonej ilości śluzu w drogach oddechowych (w stosunku do stanu prawidłowego) przyczynia się do pojawiania się charakterystycznego spektrum dźwięków, pozwalającego określić kaszel jako wilgotny (mokry, produktywny itd.). Może wystąpić w wielu schorzeniach – zarówno ostrych, jak i przewlekłych. Trudności oceny charakteru kaszlu Ustalenie charakteru kaszlu jest ważnym punktem diagnostyki, ale wielu rodziców ma problem z określeniem, czy kaszel ma charakter suchy czy produktywny. Ponadto terminologia używana przez rodziców do opisania rodzaju kaszlu ich dziecka jest bardzo zróżnicowana i zwykle odbiega od nomenklatury medycznej (żargonu) [5]. Jednym z badań analizującym ten problem jest praca Chang i in., w której porównano charakter kaszlu ze stwierdzaną w bronchoskopii ilością wydzieliny w drogach oddechowych. W badaniu wzięło udział 106 dzieci (mediana wieku 2,6 lat), u których początkowo rodzice oraz klinicyści określali charakter kaszlu, a następnie wykonano badanie bronchoskopowe. Autorzy badania wykazali, że opis kaszlu dokonany przez rodziców miał dobrą zgodność z oceną lekarzy (współczynnik kappa Cohena 0,75). W porównaniu do oceny bronchoskopowej ocena lekarza miała czułość 0,79, a swoistość 0,75. Klinicyści nieznacznie trafniej określali charakter kaszlu niż rodzice (czułość 0,78, a swoistość 0,71). Zwrócono uwagę, że u części dzieci z kaszlem suchym stwierdzano niewielką ilość wydzieliny w badaniu bronchoskopowym, w związku z czym kaszel suchy mógł mieć charakter zmienny i ewoluować do kaszlu mokrego w przypadku zwiększenia ilości wydzieliny [9]. W kolejnym badaniu wzięli udział rodzice 48 dzieci w różnym wieku, których zapytano o charakter kaszlu. Następnie zaprezentowano rodzicom nagrania wideo z różnymi typami kaszlu oraz poproszono o wskazanie najbardziej zbliżonego nagrania do charakteru kaszlu ich dziecka. Wykazano, że niewiele ponad połowa rodziców wybrała filmy zgodne z faktycznym stanem. U 20% rodziców ocena była odmienna od rzeczywistego charakteru kaszlu, a 27% opiekunów wybrało nagranie zarówno z kaszlem mokrym jak i suchym [11]. Powyższe prace wskazują, że przeprowadzając wywiad z rodzicami, musimy pamiętać o ograniczonej wiarygodności relacji i zachować ostrożną interpretację opisywanego charakteru kaszlu. Uzasadnione jest wsłuchanie się w kaszel u dziecka, jeśli wystąpi spontanicznie podczas badania. Można również poprosić dziecko o zaprezentowanie kaszlu lub zapytać rodziców, czy posiadają nagranie kaszlu swojego dziecka [5]. U małych dzieci badanie gardła szpatułką często prowokuje je do kaszlu, co również może ułatwić stwierdzenie ewentualnego nadmiaru wydzieliny. Takie postępowanie zminimalizuje ryzyko nieprawidłowego określenia charakteru kaszlu, a tym samym ułatwi ustalenie etiologii oraz zwiększy szansę na zastosowanie właściwego leczenia. Podział kaszlu ze względu na czas trwania Kategorią czasową niebudzącą kontrowersji jest wyróżnianie kaszlu ostrego, trwającego do 3 tygodni (np. The UK Pediatric Cough Guideline [7]), choć niektóre wytyczne wydłużają ten czas do 4 tygodni (np. australijskie [12], amerykańskie [13], chińskie [14]). Kaszel trwający ponad 4 tygodnie większość międzynarodowych wytycznych dotyczących dzieci określa jako przewlekły [15], a tylko część wyróżnia u dzieci kategorię kaszlu podostrego (3–8 tygodni, analogicznie jak u dorosłych). Opracowania, które u dzieci wyróżniają kaszel podostry, za przewlekły przyjmują kaszel trwający powyżej 8 tygodni (np. BTS [7], belgijskie [16] i KOMPAS POZ [17]). Sugestia, by u dzieci jako przewlekły określać kaszel trwający powyżej 4 tygodni, wynika z kilku przesłanek. Po pierwsze, badania obserwacyjne wskazują, że u przeszło 90% uprzednio zdrowych dzieci kaszel w przebiegu infekcji układu oddechowego ustępuje do 3–4 tygodni od początku choroby [18]. Po drugie, zwraca się uwagę na większą wrażliwość dzieci na czynniki środowiskowe, wynikającą z niedojrzałości wielu układów, w szczególności odpornościowego. Ponadto do około 5.–8. pęcherzyki płucne znajdują się nadal w fazie rozwoju, a zaburzenie tego procesu może mieć długofalowe następstwa. Co więcej, przedłużający się kaszel może być spowodowany chorobą podstawową, a wczesne ustalenie właściwego rozpoznania i zastosowanie adekwatnego leczenia jest kluczowe dla zminimalizowania uszkodzeń układu oddechowego (np. ciało obce w drogach oddechowych, przedłużające się bakteryjne zapalenie oskrzeli) [19]. W wieloośrodkowym badaniu opublikowanym przez Chang i in. wykazano poważną, potencjalnie postępującą chorobę układu oddechowego (rozstrzenie oskrzeli, aspiracja ciała obcego lub mukowiscydoza) u 18% dzieci z kaszlem trwającym powyżej 4 tygodni [20]. W innym badaniu poważne schorzenie układu oddechowego stwierdzono u blisko 31% (dodatkowo PBZO u dalszych 47%) 117 dzieci do 15. z kaszlem trwającym również powyżej 4 tygodni [21]. Publikacje te wskazują na konieczność wczesnego zgłębiania problemu przedłużającego się kaszlu u dzieci. Ponadto logiczne jest, że u dzieci kaszel powinien być leczony z uwzględnieniem jego etiologii, a w szczególności kaszel przewlekły (powyżej 4 tyg.) jest uzasadnieniem do diagnostyki obejmującej co najmniej wykonanie badania radiologicznego klatki piersiowej i ewentualnie badania czynnościowego układu oddechowego (w zależności od dostępności i współpracy dziecka). Dalsze badania diagnostyczne są zróżnicowane zależnie od obrazu klinicznego i wynikających stąd podejrzeń. Uwzględnienie czasu występowania kaszlu oraz jego charakteru pozwala na wyróżnienie czterech poniższych sytuacji klinicznych: kaszel ostry suchy, ostry produktywny, przewlekły suchy i przewlekły produktywny. Zakwalifikowanie kaszlu u dziecka do jednej z tych kategorii może ułatwić dobór strategii diagnostyczno-terapeutycznej. Kaszel ostry Niewątpliwie najczęstszymi przyczynami kaszlu ostrego są infekcje dróg oddechowych – zwykle wirusowe [6]. Kaszel pojawia się w około połowie ostrych infekcji układu oddechowego (kiedy stan zapalny sięga okolicy krtani lub poniżej) [22]. W przebiegu ostrych infekcji układu oddechowego charakter kaszlu ewoluuje – od suchego (do 2-3 dnia: efekt podrażnienia receptorów przez mediatory zapalenia), poprzez produktywny (efekt stymulacji wydzielania), do ponownie suchego (kiedy ilość wydzieliny maleje dzięki wygaszaniu stanu zapalnego), by stopniowo zaniknąć. Ponieważ najczęściej infekcje układu oddechowego są wywoływane przez wirusy, antybiotyki nie są zalecane w leczeniu ostrego kaszlu spowodowanego zwykłym „przeziębieniem” [7]. Większość dzieci z ostrym kaszlem nie wymaga również wykonania dodatkowych badań diagnostycznych. Wyjątek stanowi obecność dolegliwości lub objawów alarmowych, kiedy w zależności od ich charakteru należy rozważyć wykonanie RTG klatki piersiowej oraz innych badań (spirometria, badanie bronchoskopowe itd.). Przy braku objawów alarmowych wytyczne zgodnie sugerują w kaszlu ostrym czujne wyczekiwanie. W przypadku nasilonych objawów można rozważyć leczenie objawowe ostrego kaszlu (omówione skrótowo poniżej). Pewną pułapkę stanowi fakt, że lekarz nie jest w stanie określić z całkowitą pewnością dalszego przebiegu choroby, w tym czasu trwania kaszlu i ewentualnego dołączenia innych dolegliwości lub objawów. U większości dzieci (około 80%) kaszel ustępuje do 14 dni, ale u około 10% może utrzymywać się powyżej 21 dni [18]. Podanie tej informacji rodzicom może ich uspokoić, a w efekcie zmniejszyć potrzebę kolejnej konsultacji lekarskiej, pod warunkiem że zostali również poinformowani o konieczności kontaktu z lekarzem w przypadku nasilenia się kaszlu lub wystąpienia nowych objawów, np. gorączki lub duszności [7]. Poniższe rozważania dotyczą sytuacji, w których nie stwierdza się obecności dolegliwości ani objawów alarmowych. Kaszel ostry suchy Jak wspomniano powyżej, kaszel suchy wskazuje na stymulowanie receptorów bez istotnego zwiększenia ilości płynu powierzchniowego dróg oddechowych. W przebiegu infekcji najczęściej wkrótce zmieni się w produktywny, ale w niektórych sytuacjach konieczne może być łagodzenie nadmiernie nasilonego kaszlu. Wiele interwencji tzw. niefarmakologicznych jest dostępnych bez konieczności konsultacji z lekarzem i od nich rodzice powinni rozpoczynać [23]. Dziecku z męczącym kaszlem należy w pierwszej kolejności zapewnić nawilżone, chłodne oraz wolne od zanieczyszczeń powietrze. Pomocne w łagodzeniu kaszlu może być również właściwe nawodnienie dziecka oraz skuteczne oczyszczanie nosa [24]. Można zastosować wcieranie wazeliny z dodatkiem olejków eterycznych w skórę klatki piersiowej na 30 min przed snem [25]. U dzieci powyżej 1. dobre efekty może przynieść podawanie przez kilka dni przed snem łyżeczki miodu, który w większym stopniu niż placebo lub difenhydramina, a w stopniu porównywalnym z działaniem dekstrometorfanu zmniejsza natężenie oraz czas trwania kaszlu [26]. Choć miód zawiera składniki przeciwutleniające, działające przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie [27], znaczącą rolę mogą odgrywać efekty placebo i fizjologiczne (związane ze smakiem, konsystencją, zapachem itd.) – istotne także w przypadku podawania dostępnych bez recepty syropów [28]. Innym sposobem postępowania może być zastosowanie inhalacji z soli fizjologicznej lub roztworu ektoiny. W badaniu przeprowadzonym w grupie 135 pacjentów między 5. a 89. z ostrymi infekcjami dróg oddechowych wykazano, że u pacjentów leczonych nebulizacjami z ektoiną objawy ustępowały wcześniej niż u pacjentów leczonych solą fizjologiczną, nie tylko w zakresie kaszlu, ale również duszności oraz zmian osłuchowych [29]. W przypadku braku dostatecznej poprawy po zastosowaniu powyższych metod należy rozważyć włączenie leków przeciwkaszlowych. Najważniejszymi wskazaniami do rozpoczęcia doustnej terapii farmakologicznej ostrego suchego kaszlu jest zwiększone ryzyko powikłań somatycznych oraz inne stany: po zabiegach operacyjnych, szczególnie neurochirurgicznych i okulistycznych, przepuklina, nietrzymanie moczu/stolca, omdlenie, odma opłucnowa, złamania żeber, uszkodzenie mięśni i nerwów międzyżebrowych [30], choroba refluksowa, ból w trakcie kaszlu, trudności w karmieniu, długotrwale utrzymujące się objawy, prowadzące do wyczerpania lub pogorszenia jakości życia/snu czy niemożności wykonywania pracy lub nauki, zaostrzenie się choroby podstawowej, Opisano również przypadek spontanicznego podłużnego pęknięcia tchawicy u 7-letniego chłopca, które wystąpiło po gwałtownym kaszlu. Pęknięcie i rozedma śródpiersiowa były niewielkie i ustąpiły po zastosowaniu leczenia zachowawczego [31]. Leki przeciwkaszlowe dzielimy na: Leki o działaniu obwodowym – w Polsce dostępna jest lewodropropizyna (pochodna dropropizyny), która hamuje odruch kaszlowy poprzez modulację aktywności włókien C rozmieszczonych w krtani, tchawicy i oskrzelach różnego kalibru. Lewodropropizyna posiada lepszy profil tolerancji w porównaniu z lekami o działaniu ośrodkowym, co jest szczególnie ważne u wrażliwej grupy pacjentów, jaką są dzieci [49]. Lewodropropizyna nie powoduje depresji oddechowej i nie zaburza oczyszczania śluzowo-rzęskowego [49]. Ponadto lewodropropizyna szybciej osiąga maksymalne stężenie w osoczu (możliwy efekt przeciwkaszlowy po 15 min po podaniu leku) niż leki ośrodkowe (dekstrometorfan: 30 min, butamirat: między 30 a 60 min od podania leku) [49, 50, 51]. Leki o działaniu ośrodkowym można podzielić na: leki nieopiodiowe (np. butamirat, dekstrometorfan), wykazujące silniejsze działanie przeciwkaszlowe niż kodeina oraz lepiej tolerowane przez pacjentów. Jednocześnie w dawkach terapeutycznych nie hamują ośrodka oddechowego oraz mają mniejszy potencjał uzależniający niż leki opioidowe; leki opioidowe, jak kodeina, która działając na receptory opioidowe w rdzeniu przedłużonym, może powodować depresję ośrodka oddechowego, szczególnie u małych dzieci. Skuteczność i bezpieczeństwo kodeiny nie były badane u dzieci zgodnie z EBM i uważa się, że nie powinna być stosowana poniżej 12. [32]. Rozważając wskazania do stosowania leków przeciwkaszlowych, musimy pamiętać, że kaszel jest ważnym mechanizmem obronnym. W niektórych przypadkach brak odruchu kaszlu uniemożliwia ewakuację wydzieliny z dróg oddechowych i utrudnia proces terapeutyczny. Gdy reakcja kaszlowa jest zmniejszona lub nieobecna, może też dochodzić do aspiracji treści z górnych dróg oddechowych. Dlatego leki przeciwkaszlowe należy przepisywać rozważnie i po upewnieniu się o nieproduktywnym charakterze kaszlu i braku czynników zwiększonego ryzyka aspiracji [33]. Wytyczne belgijskie [16] sugerują, aby ze względu na niekorzystne proporcje potencjalnych korzyści do ryzyka, leków przeciwkaszlowych nie stosować u dzieci, które nie ukończyły 6 lat, a u dzieci w wieku 6–12 lat nie rekomendują tej postaci leczenia. W polskich rekomendacjach postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w kaszlu u dzieci dla lekarzy POZ preferowane są, ze względu na większe bezpieczeństwo terapii, leki o działaniu obwodowym (lewodropropizyna), a stosowanie kodeiny, dekstrometorfanu lub leków przeciwhistaminowych I generacji powinno być związane z rozważeniem ryzyka działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego [53]. Natomiast zgodnie z rekomendacjami postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego (NPOA, 2016) w łagodzeniu kaszlu w zakażeniach dolnych dróg oddechowych u dzieci i dorosłych lekiem o udokumentowanym i bezpiecznym działaniu przeciwkaszlowym jest obwodowo działająca lewodropropizyna (rekomendacja AI) [52]. Kaszel ostry produktywny Ostry kaszel produktywny najczęściej pojawia się na pewnym etapie infekcji dróg oddechowych (górnych lub ostrego zapalenia tchawicy i oskrzeli) [34]. Aby ułatwić ewakuację wydzieliny, warto wypróbować leki mukoaktywne oraz fizjoterapię – zwłaszcza jeśli kaszel ma tendencję ustępującą. Mogą one być przydatne także w zaostrzeniach przewlekłych chorób układu oddechowego, które przebiegają z pojawieniem się kaszlu produktywnego (np. infekcyjne zaostrzenie astmy – na pewnym etapie ewolucji) lub jego nasileniem (rozstrzenie oskrzeli o różnorakiej etiologii). Leków tych nie należy stosować u osób ze zmniejszoną zdolnością do odkrztuszania wydzieliny. W 2010 r. zaproponowano podział leków mukoaktywnych na cztery grupy, ze względu na główny mechanizm działania [35]: leki sekretolityczne (wykrztuśne) – ułatwiają usunięcie wydzieliny dzięki zwiększeniu nawodnienia i objętości oraz zmniejszeniu lepkości śluzu. Takie działanie wykazują: leki o działaniu osmotycznym (nebulizacje soli hipertonicznej, mannitol podawany w inhalatorze proszkowym) ściągają wodę do światła dróg oddechowych, co zmniejsza lepkość wydzieliny i ułatwia ruch rzęsek. U części chorych nasilają również kaszel, a u osób chorych na astmę mogą wywołać skurcz oskrzeli, w związku z czym wskazane jest podawanie leku rozszerzającego oskrzela przed inhalacjami; gwajafenezyna – zarejestrowana dla chorych w wieku powyżej 6. ale nie ma badań potwierdzających korzystny wpływ tego preparatu [36, 37]; iwakaftor zwiększający aktywność kanału CFTR w błonie komórek nabłonkowych, co prowadzi do poprawy uwodnienia wydzieliny. Ze względu na cenę na razie jest stosowany tylko w mukowiscydozie; mukoregulatory – normalizują wydzielanie śluzu, przywracając prawidłowy skład i ilość wydzieliny. Przedstawicielem jest karbocysteina (pochodna L-cysteiny), zmieniająca właściwości reologiczne śluzu, ale wykazująca również aktywność antyoksydacyjną i przeciwzapalną. Dodatkowym działaniem jest zwiększanie stężenia antybiotyków w treści oskrzelowej oraz zmniejszanie adhezji niektórych bakterii do nabłonka oddechowego. Pośrednie działanie normalizujące hipersekrecję (poprzez hamowanie stanu zapalnego) wykazują – glikokortykosteroidy oraz antybiotyki (szczególnie makrolidy, znane z własności immunomodulujących); leki mukolityczne – rozbijają strukturę mucyn. Należą do nich mukolityki tiolowe (rozbijające mostki dwusiarczkowe sieciujące glikoproteiny mucyn) i peptydowe. Mukolitykami tiolowymi są: N-acetylocysteina – zmniejsza lepkość śluzu oraz poprawia klirens śluzowo-rzęskowy. Zmniejsza zdolność bakterii do adhezji do komórek nabłonka gardłowego; erdosteina – poprawia właściwości reologiczne śluzu, usprawnia klirens śluzowo-rzęskowy, zmniejsza adhezję drobnoustrojów do komórek śluzowych. W efekcie czas trwania kaszlu ulega skróceniu, a plwocina szybciej się upłynnia i jest odkrztuszana bardziej efektywnie. Zaobserwowano, że erdosteina zwiększa stężenie antybiotyku w plwocinie. U dzieci wykazano przewagę jednoczesnego stosowania antybiotyku i erdosteiny w leczeniu infekcji dróg oddechowych nad stosowaniem wyłącznie antybiotykoterapii [38, 39]. Przedstawicielem mukolityku peptydowego jest dornaza alfa – z powodzeniem stosowana w leczeniu mukowiscydozy. Usprawnia klirens śluzowo-rzęskowy i sprzyja odpowiedniemu nawodnieniu płynu powierzchniowego dróg oddechowych. Pośrednio działa również przeciwzapalnie [40]. leki mukokinetyczne – dzięki zwiększeniu wytwarzania surfaktantu i stymulacji ruchu rzęsek pobudzają transport śluzowo-rzęskowy i zmniejszają przyleganie śluzu. Bromheksyna – zwiększa objętość wydzieliny oraz zmniejsza jej lepkość, w efekcie umożliwiając bardziej efektywne odkrztuszanie. Stwierdzono szybsze ustąpienie objawów ostrego zapalenia zatok przynosowych oraz większy odsetek wyleczeń w przypadku stosowania bromheksydyny z antybiotykiem w porównaniu z samą antybiotykoterapią [41, 42]. Ambroksol – jest metabolitem bromheksyny o silniejszym i dłuższym działaniu. Wykazuje działanie zarówno mukokinetyczne, jak i mukolityczne. Zmniejsza lepkość śluzu, poprawia transport śluzowo-rzęskowy, zmniejsza odczyn zapalny w drogach oddechowych. Wpływa na skrócenie czasu trwania kaszlu, zwiększa stężenie antybiotyku w treści oskrzelowej. Zgodnie z rekomendacjami postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w kaszlu produktywnym u dzieci zaleca się stosowanie leków mukoaktywnych. W tej grupie leków szczególnie korzystne działanie mogą mieć preparaty o wielokierunkowym zakresie aktywności [53]. Na tym tle edrosteina jest lekiem, który charakteryzuje się korzystnym, wielokierunkowym zakresem aktywności w leczeniu kaszlu produktywnego: mukolityczny, mukokinetyczny, mukoregulujący, przeciwbakteryjny i antyadhezyjny (dzięki czemu minimalizuje ryzyko nadkażenia bakteryjnego), przeciwzapalny i antyoksydacyjny [54, 55, 56, 57, 58]. W randomizowanym badaniu w grupie 24 dorosłych potwierdzono wyższą skuteczność erdosteiny w porównaniu z karbocysteiną: zmniejszenie ilości plwociny ropnej po 7 dniach o 60% w grupie stosującej erdosteinę (P 4 tyg.) dokładny wywiad ( ustalenie charakteru kaszlu) oraz upewnienie się, że nie ma objawów alarmowych, pozwalają wstępnie ukierunkować postępowanie. Ustalenie swoistej przyczyny kaszlu (związanej ze stwierdzaną chorobą) będzie prowadzić do zastosowania postępowania adekwatnego do rozpoznania (np. leki przeciwastmatyczne). Przy braku objawów alarmowych i ustalonego rozpoznania sugerowane jest rozważenie wspólnie z rodzicami czujnego wyczekiwania, zwłaszcza jeśli kaszel ma tendencję malejącą. Konieczna jest wówczas wizyta kontrolna za około 2 tygodnie. Najczęściej jednak rodzice oczekują od lekarza interwencji – w jednym z badań zaledwie 21% rodziców 109 dzieci (w średnim wieku 5 lat) kaszlących co najmniej od 4 tygodni zgodziło się na tę strategię [43]. Niezależnie od charakteru kaszlu, najczęściej diagnostykę rozpoczyna się od badania radiologicznego klatki piersiowej i próby (jeśli wiek dziecka pozwala) wykonania tzw. badań czynnościowych układu oddechowego. Może to pozwolić ustalić przyczynę kaszlu, a z drugiej strony upewnić się o braku wskazań do dalszej pilnej diagnostyki. Kaszel przewlekły produktywny Produktywny kaszel sugeruje przede wszystkim infekcję dróg oddechowych i ważnym badaniem u starszych dzieci będzie ocena mikrobiologiczna wydzieliny odkrztuszonej z dolnych dróg oddechowych (plwocina). U małych dzieci nieodpluwających wydzieliny znacznie mniejszą wartość ma posiew wymazu z gardła – nawet uzyskanego po kaszlu. Do czasu ustalenia rozpoznania można rozważyć leczenie objawowe. Najczęstszymi przyczynami produktywnego kaszlu przewlekłego są: PBZO (przewlekające się bakteryjne zapalenie oskrzeli) – rozpoznanie opiera się na obecności izolowanego mokrego kaszlu przez ponad 4 tygodnie, którego intensywność nie maleje, i braku alternatywnej przyczyny. Potwierdzeniem rozpoznania jest ustąpienie kaszlu po zastosowaniu antybiotyku (np. amoksycyliny z kwasem klawulanowym przez około 2 tygodnie). Najczęstszym czynnikiem etiologicznym PBZO są Haemophilus influenzae, pneumokoki, Moraxella catarrhalis i Staphylococcus aureus [5]. Jeśli PBZO nie reaguje na antybiotyki lub nawraca, konieczne jest poszukiwanie innych przyczyn [44]. Uzasadnieniem podania antybiotyku przy podejrzeniu PBZO jest uznawanie tej jednostki za potencjalnego prekursora rozstrzeni oskrzeli; rozstrzenie oskrzeli – terminem tym określa się nieprawidłowe poszerzenie oskrzeli przebiegające ze zniszczeniem tkanki okołooskrzelowej. Wiele czynników etiologicznych może prowadzić do rozstrzeni oskrzeli u dzieci, a ich wspólnymi elementami są obecność przetrwałego zakażenia bakteryjnego i związanego z tym stanu zapalnego, a klinicznym wykładnikiem przewlekły produktywny kaszel. Przerwanie tych procesów tak wcześnie, jak to możliwe, jest konieczne, aby odwrócić i/lub zatrzymać postęp choroby, co wymaga wczesnej diagnozy [45]. Zaawansowane rozstrzenie oskrzeli można uwidocznić na zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej, jednak najważniejszym badaniem diagnostycznym jest tomografia komputerowa wysokiej rozdzielczości (HRCT). Chociaż dawniej rozstrzenie oskrzeli uważano za nieodwracalne, obecnie przyjmuje się, że u dzieci wczesne poinfekcyjne rozstrzenie oskrzeli mogą być procesem odwracalnym [5]. Do najczęstszych przyczyn rozstrzeni oskrzeli u dzieci należą: mukowiscydoza, zespół pierwotnej dyskinezy rzęsek, niektóre infekcje dolnych dróg oddechowych, niedobory odpornościowe. Warto podkreślić, że stwierdzenie rozstrzeni oskrzeli to nie koniec, lecz początek postępowania diagnostycznego. Diagnostyka jest niezbędna dla wdrożenia postępowania swoistego dla przyczyny (np. suplementacja immunoglobulin w niektórych niedoborach immunologicznych) – niezależnie od stosowania leków mukoaktywnych. Kaszel przewlekły suchy Ostatnie opracowania (np. wytyczne ERS z 2019 r.) [46] sugerują, by kaszel przewlekły suchy traktować jako wspólny objaw licznych schorzeń, których wspólną cechą jest zwiększona wrażliwość nerwu błędnego w zakresie generowania odruchu kaszlu. Przyjmuje się, że wynika to z dysregulacji łuku aferentnego oraz centralnej regulacji odruchu kaszlu, występujących w wielu jednostkach chorobowych. Wyróżniana bywa allotussia (kaszel wyzwalany przez liczne bodźce niewzbudzające tego odruchu u zdrowych, np. zimne lub suche powietrze, zapachy, mówienie) oraz hypertussia (zwiększenie odruch kaszlu na określony bodziec kaszlogenny). W związku z faktem, że nadreaktywność odruchu kaszlu zwykle wynika z obecności procesu chorobowego, kluczowe jest postępowanie diagnostyczne, w szczególności zmierzające do identyfikacji przyczyny, co umożliwi dobór leczenia. Zakres badań jest zależny od podejrzenia, ale u dzieci z kaszlem suchym utrzymującym się powyżej 4 tygodni poza badaniem RTG i ewentualną spirometrią ważnym badaniem diagnostycznym jest ocena alergii IgE-zależnej [46]. Część wytycznych proponuje odstąpienie od farmakoterapii w przypadku braku swoistego rozpoznania (np. belgijskie Leconte 2017 [16]), choć niektóre wytyczne [47] sugerują rozważenie próby krótkiego leczenia z użyciem wziewnych GKS (wGKS) lub antagonistów receptora H1. Poprawa po krótkim podaniu wGKS i brak nawrotu po odstawieniu są typowe dla kaszlu poinfekcyjnego (uwaga na różnicowanie z astmą!), a po lekach przeciwhistaminowych dla zespołu kaszlu z górnych dróg oddechowych związanych z alergicznym nieżytem błony śluzowej nosa (alternatywą mogą być ewentualnie donosowe GKS). Warto podkreślić, że w przeciwieństwie do dorosłych, u dzieci z izolowanym kaszlem bez objawów refluksu żołądkowo-przełykowego nie zaleca się próby leczenia antyrefluksowego [48]. Kaszel suchy przewlekły u dziecka wymaga rozważenia diagnostyki, a niedopuszczalne jest leczenie objawowe w postaci stosowania leków przeciwkaszlowych. Do najczęstszych przyczyn przewlekłego kaszlu suchego u dzieci należą: kaszel poinfekcyjny – po przebyciu niektórych infekcji (np. Mycoplasma pn., niektóre zakażenia wirusowe) kaszel utrzymuje się dłużej niż zwykle, ale stopniowo zmniejsza się, by ustąpić w ciągu 3–8 tygodni. Przy podejrzeniu tej przyczyny warto przekonać rodziców, że można wstrzymać się przed wykonaniem badań dodatkowych (czujne wyczekiwanie + okresowa kontrola). Niewątpliwie odstępstwo od spodziewanego scenariusza (zwiększanie się częstości/intensywności kaszlu) powinno skłonić do wykonania dodatkowych badań [7]; krztusiec – rozpoznanie tej przyczyny bywa często pomijane – niekiedy nawet u dzieci z typowymi objawami. Czujność usypia fakt, że szczepienia w znacznym stopniu zapobiegają chorobie i mogą skracać czas trwania objawów, choć nie zapewniają całkowitej ochrony. Krztusiec powinien być rozważany jako przyczyna dolegliwości u każdego dziecka z napadami kaszlu, szczególnie jeśli... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się Kaszel alergiczny u dziecka – jak rozpoznać? Dziecko może kaszleć z różnych powodów. Jedną z przyczyn jest reakcja na alergeny, czyli nadczynność układu immunologicznego, kiedy organizm reaguje na normalnie nieszkodliwe czynniki wyrzutem histaminy. To może prowadzić do obrzęku nosa i kończyć się na kichaniu i kaszlu. Zarówno przyczyny kaszlu krtaniowego, jego nasilenie, jak i towarzyszące mu objawy mogą być różne. Dlatego warto wiedzieć, na co zwrócić uwagę w ocenie osymptomów, kiedy konsultować się z pediatrą i jak załagodzić napady kaszlu u malucha. Zobacz, jak rozpoznać kaszel krtaniowy u jest kaszel krtaniowy u dziecka?Kaszel krtaniowy jest popularną dolegliwością układu oddechowego, szczególnie u małych dzieci. Często nazywany jest również kaszlem świszczącym lub szczekającym, a to ze względu na swoje charakterystyczne brzmienie. W wyniku podrażnienia oraz obrzęku strun głosowych i tchawicy dochodzi do utrudnień w oddychaniu u dziecka, czego efektem jest wynika on z podgłośniowego zapalenia krtani, nazywanego również krupem. Choroba ta występuje zwykle jesienią i u jej podłoża leży infekcja wirusowa. U dzieci do 5. roku życia znacznie częściej dochodzi do zapalenia krtani i szczekającego kaszlu niż u dorosłych. Niewielki przekrój światła dróg oddechowych u Twojego dziecka powoduje, że są one bardziej podatne na zawężenie i duszności. Do innych przyczyn wystąpienia kaszlu krtaniowego należą również obecność ciała obcego w krtani, jej urazy czy problemy z cofaniem treści pokarmowej z żołądka. Objaw ten może pojawić się również przy infekcjach sezonowych, takich jak kaszel szczekający może być pierwszym objawem zakażenia krtani, do którego w kolejnych dniach dołączają się inne objawy przeziębienia: gorączka, katar czy chrypka. Infekcja może też dawać objawy w odwrotnej kolejności. Najpierw u dziecka pojawiają się objawy zakażenia górnych dróg oddechowych i przeziębienia, a później kaszel na temat rodzajów kaszlu możesz przeczytać w artykule: Suchy kaszel, jak suchy żart – bywa które towarzyszą kaszlowi krtaniowemu to głosu (częściowa lub całkowita),stridor (świst wdechowy).Szczekający kaszel często występuje łącznie z tzw. stridorem, czyli świstem występującym przy wdechu. Objawy utrzymują się przeważnie do tygodnia i mogą nasilać się w nocy. Największym zagrożeniem przy kaszlu krtaniowym u dzieci jest pojawiająca się równocześnie duszność. W zależności od trudności w nabieraniu powietrza możesz słyszeć świsty wdechowe o różnym stopniu nasilenia. W przypadku problemów z oddychaniem skonsultuj się z lekarzem. Drogi oddechowe u dzieci są dużo węższe niż u dorosłych i ich nadmierny obrzęk może doprowadzić do utrudnionego oddychania. Nie bagatelizuj tego. Przy pojawiających się zaburzeniach oddychania może potrzebna być hospitalizacja. Potencjalnymi powikłaniami kaszlu krtaniowego mogą być zapalenie płuc czy na kaszel krtaniowy u dziecka?W zależności od przyczyny kaszlu krtaniowego, który zaobserwujesz u swojego dziecka, leczenie przepisane przez lekarza może być różne. W niektórych przypadkach potrzebne mogą okazać się sterydy zabiegów ułatwiających dziecku oddychanie, które możesz wykonać w domu, sprawdzą się inhalacje solą fizjologiczną (jeśli posiadasz inhalator) lub używanie nawilżacza powietrza w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko. Dobrze jest również zadbać o dopływ świeżego, chłodnego jest też, żebyś zapewniła dziecku atmosferę spokoju i bezpieczeństwa, co pomoże mu uniknąć nasilenia kaszlu i duszności z przyczyn emocjonalnych. Pomoże również odpowiednie nawadnianie malucha ciepłymi płynami, zapewnienie odpoczynku i unikanie kontaktu z zanieczyszczeniami powietrza. Jeśli dziecko jest narażone na kontakt z dymem tytoniowym, ogranicz go do minimum, bo może nasilać podrażnienie dróg oddechowych i kaszel. Gdy zauważysz u dziecka problemy z oddychaniem, niezwłocznie skonsultuj się z jeszcze pomoże na kaszel krtaniowy u dziecka? Co podać maluchowi? W aptekach powszechnie dostępne są preparaty hamujące kaszel, natomiast przed podjęciem decyzji o ich podaniu, lepiej ustal przyczynę kaszlu. Dopiero to umożliwi Ci włączenie odpowiedniego leczenia. W niektórych sytuacjach tłumienie męczącego kaszlu, zwłaszcza suchego w godzinach nocnych, może okazać się jednak niezbędne. W takich przypadkach, po konsultacji z lekarzem, możesz włączyć odpowiednio dobrany do wieku dziecka preparat. Kaszel krtaniowy u dziecka: domowe sposobyJeśli kaszel krtaniowy jest bardzo intensywny i pojawiają się duszności, to konieczne może okazać się leczenie dziecka w szpitalu. Dzieje się tak, szczególnie kiedy kaszel dotyczy małych dzieci i istnieje zagrożenie zdrowia ze względu na duszności i odwodnienie dziecka − zdarza się, że przy męczącym kaszlu dziecko odmawia przyjmowania płynów. W większości przypadków jednak kaszel krtaniowy może być leczony w domu. Głównym zadaniem domowych sposobów na kaszel krtaniowy u dzieci jest jego wyciszenie. Domowe metody można wdrożyć samodzielnie lub łączyć je z zaleconą przez lekarza terapią. Ważne jednak, żeby nie przekładać ich ponad zalecenia pediatry. Jeśli oceni on, że duszności towarzyszące kaszlowi są na tyle intensywne, że dziecko wymaga inhalacji sterydami, to naprawdę warto się tego trzymać. Domowe sposoby na kaszel krtaniowy u dziecka to np. dbanie o odpowiednią temperaturę i wilgotność powietrza. Maluchowi, któremu doskwiera suchy kaszel, będzie lepiej oddychać chłodnym i bardziej wilgotnym powietrzem. Gdy więc kaszel krtaniowy pojawi się jesienią lub zimą, warto zwrócić uwagę na częste wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywa dziecko. A gdy kaszel występuje się latem, pomocny może okazać się nawilżacz powietrza lub odpowiedni klimatyzator. Zobacz, jak nawilżyć powietrze w domu: Jak nawilżyć powietrze w domu? Czyli alergik kontra suche suchym kaszlu krtaniowym najlepiej ograniczyć czynniki drażniące, które mogą go prowokować. Wstrzymaj planowany remont czy malowanie ścian w domu. Drażniące zapachy i składniki chemiczne farb mogą go nasilać. Podobnie będzie działał dym tytoniowy, dlatego w pomieszczeniu, w którym przebywa chore dziecko, nie powinno się palić. Z resztą ta zasada jest dobra niezależnie od infekcji u dziecka. Nie powinno się narażać dzieci na dłuższe przebywanie w pomieszczeniach, w których unosi się dym tytoniowy. Może on dodatkowo podrażniać krtań i utrudniać oddychanie oraz doprowadzić do trwałych zmian w na kaszel krtaniowy u dziecka są różne. Lekarz może zalecić preparaty dostępne w aptece zarówno na receptę, jak i do wykupienia bez niej, jednak nieodłącznym elementem szybkiego dochodzenia do zdrowia jest dobre nawodnienie organizmu. Dziecko powinno przyjmować dużo płynów, bo dzięki nim jego błony śluzowe, również te wyścielające drogi oddechowe, pozostaną odpowiednio nawilżone. Zmniejszy to nasilenie męczącego kaszlu zabiegiem, który pomoże w nawilżeniu dróg oddechowych i załagodzi kaszel krtaniowy u dziecka, są inhalacje roztworem soli fizjologicznej. Na rynku można znaleźć nebulizatory zawierające w zestawie różne wielkości masek do przeprowadzenia inhalacji (zarówno dziecięce, jak i dla dorosłych). Dodatkowo wiele z nich jest naprawdę cichych i przyjemnych do użytkowania. W aptekach dostępne są też roztwory soli fizjologicznej z dodatkiem kwasu hialuronowego. To połączenie jeszcze mocniej nawilża i osłania błonę śluzową. Jednak przed zastosowaniem roztworów kwasu hialuronowego w inhalatorze, sprawdź w instrukcji, czy można je użyć przy modelu, który posiadasz. Regularne inhalacje solą lub solą z kwasem skutecznie zmniejszą intensywność kaszlu i czasem mogą uchronić przed koniecznością przyjmowania leków na kaszel. Krtaniowy kaszel u dziecka − babcine metodyPodstawą skutecznych domowych sposobów leczenia krtaniowego kaszlu u dzieci są, jak wspomniałam wyżej, nawilżanie, nawadnianie i ograniczanie drażnienia dróg oddechowych. Istnieją jednak stare, tzw. babcine metody na kaszel. Należy je jednak stosować z rozwagą, bo nie będą odpowiednie dla dzieci w każdym wielu i nie u każdego malucha przyniosą pożądane kaszel możesz stosować pomocniczo tradycyjny syrop z cebuli. Jest on stosowany zarówno w celu łagodzenia kaszlu, jak i wzmocnienia układu odpornościowego. Jego słodko-ostry, dość charakterystyczny smak niejednemu kojarzy się z leczeniem infekcji w dzieciństwie. Jednak prawda jest taka, że syrop ten lepiej się sprawdza w mokrym, produktywnym kaszlu niż kaszlu też na kaszel poleca się inhalacje parą wodną z olejkami. Mają one wiele zalet, mimo to stosuj je z rozwagą u dzieci − nie zawsze sprawdzą się w kaszlu krtaniowym. Nie powinno się wykonywać inhalacji z olejkami u niemowląt oraz dzieci poniżej 6. roku życia. Aby przeprowadzić taki zabieg, do miski z bardzo gorącą wodą dodaj parę kropli olejku eterycznego, po czym dziecko powinno nachylić nad nią twarz i spokojnie oddychać. Ja jednak polecałabym inhalacje samą wodą. Olejki eteryczne świetnie sprawdzą się w zatkanych zatokach i mokrym kaszlu − wiele z nich ma właściwości oczyszczające i ułatwiające odkrztuszanie. Ale przy suchym kaszlu krtaniowym lepiej zachować ostrożność, bo działanie olejków dodatkowo może podrażnić układ oddechowy, co sprawi, że ich stosowanie da efekt odwrotny do zamierzonego. Uważaj też na ilość olejku − postaw na działanie nawilżające pary wodnej, a nie na intensywność zapachu. Kaszel krtaniowy u dziecka − kiedy leczenie w domu nie wystarcza?Stosując wszelkie domowe metody leczenia kaszlu krtaniowego, należy pamiętać przede wszystkim o wnikliwej obserwacji dziecka i zapobieganiu napadom duszności. Jeśli u malucha pojawia się problem z oddychaniem, kaszel zaczyna robić się niebezpieczny. Stan zapalny krtani i wynikająca z niego duszność mogą, w ostrzejszych przypadkach, zagrażać zdrowiu dziecka. Dlatego w razie zaostrzania się choroby niezwłocznie skonsultuj się z pediatrą.
Inny pomoże na kaszel suchy, a inny na mokry. To zależy od obecnych w nim składników aktywnych. Oznacza to, że by wybrać skuteczny sposób na kaszel, podstawą jest rozpoznanie, czy u dziecka występuje kaszel mokry, czy też kaszel suchy. Kaszel suchy jest nazywany nieproduktywnym, ponieważ nie towarzyszy mu żadna wydzielina. Bywa
Dzień dobry! Mój 5-letni syn od miesiąca ma kaszel. Początkowo skarżył się na drapanie w gardle i kaszel był suchy, ale po 3 dniach przeszedł w mokry i doszedł katar. Kaszel z dnia na dzień stawał się coraz bardziej męczący i brzmiał coraz groźniej. Byłam z nim u lekarza nie raz i za każdym razem lekarz mówi, że osłuchowo jest czysto. Pediatra zalecił syrop wykrztuśny na kaszel i odpoczynek. Kataru nie ma, gardło ma zaczerwienione i kaszel ma. Dziecko cały czas nie może pozbyć się zalegającej flegmy. Kaszel jest mokry, odrywający się. Głównie męczy rano i w ciągu dnia trochę. Podaję dziecku syrop z buraka i dużo płynów. Temperatury nie ma. Dziecko nie ma alergii. Dlaczego tak długo utrzymuje się ten kaszel?
. 133 411 307 430 101 393 50 426
kaszel alergiczny u dziecka forum
